- εφεσίβλητος
- -η, -οαυτός κατά τού οποίου ασκήθηκε ή μπορεί να ασκηθεί έφεση.[ΕΤΥΜΟΛ. < εφεσιβάλλω. Η λ. μαρτυρείται από το 1833 στους Ελληνικούς Κώδικες].
Dictionary of Greek. 2013.
Dictionary of Greek. 2013.
εφεσίβλητος — η, ο αυτός ενάντια στον οποίο μπορεί να ασκηθεί έφεση: Εφεσίβλητη απόφαση … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
έφεση — Ένδικο μέσο που αποβλέπει στην επίτευξη νέας εξέτασης μιας υπόθεσης και συνεπώς νέας απόφασης, από μέρους ενός δικαστή, ιεραρχικά ανώτερου από εκείνον που είχε εκδώσει την πρώτη απόφαση. Ο όρος έ. ανάγεται στο αρχαίο αττικό δίκαιο και συνδέεται… … Dictionary of Greek
εφέσιμος — η, ο βλ. εφεσίβλητος … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)